Po kilku poważnych poślizgach w kozakach postanowiłam zrobić premierę śniegowcom zakupionym w tym roku. Przewidywałam, że będzie jak rok temu - dwadzieścia stopni na minusie przez kilka miesięcy. Na razie zima jest łaskawsza, ale to się będą moje relaksy marnować. Jedno wyjście na pocztę, a już kocham je całym sercem.
Przyznam, że wcale nie tęsknię za prawdziwą zimą z tonami śniegu. Nie lubię zimy w mieście, gdy nie da się chodzić, bo nikomu nie chciało się odśnieżyć. I gdy psie kupy są nader widoczne. Ale miło jest popatrzeć na połacie śniegu gdzieś w kraju. Jadąc na Święta napatrzyłam się na nie przez kilka godzin, więc dawkę zimowej atmosfery mam już zaliczoną.
Oj nie ma ostatnio warunków sprzyjających cykaniu fotek. Szaro i smętnie za oknem. Nawet gdy mamy w planach spacer, szybko zmieniamy zdanie. Dlatego blog przymiera głodem. Ale oto przypomniało mi się, że jest kilka fotek okołoświątecznych, więc odkurzam pajęczyny i wrzucam.
